ساختار صداگیرها شامل ورقه‌های سوراخکاری شده دقیق به صخامت یک میلی متر است که مواد متخلخل بسته به محل مورد استفاده در بین دو ورق قرار می‌گیرند.
صداگیرها که امروزه در اکثر موارد استفاده می‌شوند به شکل تیغه‌های عمودی با طول و عرض مشخص‌اند. تیغه‌هایی که با فواصل همسان در کانال‌های تهویه در کنار یکدیگر قرار می‌گیرند. بنابراین جریان هوای عبوری با گذشتن از میان این تیغه‌ها به وسیله دو سطح و خاصیت جذب صوت مواد متخلخل موجود در بدنه تیغه، صدای همراه خود را تا حد معین از دست می‌دهند.
مزایا و معایب صداگیرها
این صداگیرها دارای مزیت‌هایی است که از جمله آن می‌توان به استواری در مقابل جریان هوا و سرعت باد، همچنین قابلیت تعویض ماژول‌های خراب اشاره کرد. در بیان معایب استفاده از این روش چیدمان نیز می‌توان به جذب صدا توسط دیوارهای کناری جاذب‌ها و استفاده از اتصالات زیاد برای ایستاده نگه‌داشتن آن‌ها و وزن سنگین آن‌ها اشاره کرد.
صداگیر چیست
در کانال‌های تهویه هوا، عموماً به دلیل کارکرد فن، خواه فن‌های محوری، و خواه فن‌های گریز از مرکز، صدای ناخوشایندی در محیط پراکنده می‌شود. شدت این صدا بسته به عواملی چون نوع فن، فاصله فن از محل، جنس و نوع کانال‌ها و انشعابات، جنس دیواره‌های محیط و عواملی دیگری از این دست متفاوت است، اما در هر صورت وجود این سرو صدا سبب ایجاد محیطی ناراحت برای ساکنان خواهد شد.
صداگیر کانالی
امروزه برای حل این مشکل از صداگیرهای کانالی استفاده می‌شود. این صداگیرها با طراحی ویژه خود، علاوه بر کمترکردن تاثیر بر جریان هوای تهویه، تاحد بسیار بالایی صدای تولیدی توسط دستگاه‌های تهویه مطبوع را از بین می‌برند. صدا گیرها به طور گسترده در صنایعی چون متالوژی، برق وقدرت، معدن و تونل‌های مترو و معماری داخلی به منظور کاهش صدای سیستم تهویه مطبوع کاربرد دارند.
جنس و طراحی صداگیرها
جنس و طراحی صداگیرها به گونه‌ای است که سروصدای تولیدی با انواع فرکانس‌ها را جذب و در محدوده شنوایی انسان (از 63 هرتز تا 8000 هرتز) شرایط آسایش محیطی را از نظر صوتی فراهم می‌آورد. در این خصوص طراحی صداگیر مناسب که بتواند این شرایط را در محیط فراهم کند از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است به گونه‌ای که درصورت طراحی نامناسب، صداگیر قادر به جذب صدا خواهد بود و خود به عنوان عامل ایجاد صدا، مشکات را دو چندان خواهد کرد. اساس کار جذب صدا در صداگیرها بر پایه جذب امواج در مواد متخلخل استوار است
مواد جاذب متخلخل
مواد جاذب صوت بخش عمده انرژی صوتی را جذب و مقدار کمی از آن را منعکس می‌کنند. از این رو استفاده از این مواد برای کنترل میزان سرو صدا بسیار مفید است و در مکان‌های گوناگونی چون نقاط نزدیک به منابع تولید سروصدا (مانند فن ها در سیستم‌های تهویه مطبوع) و درون کانال‌های انتقال هوا استفاده می‌شوند.
محدوده گسترده‌ای از این مواد وجود دارند که خواص جذبی متنوعی براساس فرکانس صدا، نوع ترکیب، ضخامت، سطح بیرونی و نحوه نصب فراهم می‌کنند. این در حالی است که مواد با ضرایب جذب صدای بالا معمولاً متخلخل‌اند. یک ماده جاذب متخلخل جامدی است که شامل حفره‌ها، کانال ها و یا شکاف‌هایی است که امواج صوتی قادر به ورود آن‌ها هستند.
انواع مواد جاذب متخلخل
پشم سنگ در زمره خانواده عایق‌های حرارتی متشکل از الیاف معدنی است. ماده اولیه و اصلی برای تولید این عایق، سنگ بازالت، از گروه سنگ‌های آذرین است که بازمانده فعالیت اتش‌فشانی است. به دلیل رگه‌ای بودن مواد اولیه آن، محصول تولیدی آن نیز ممکن است دارای خلوص یکنواخت نباشد. روش تولید پشم سنگ بدین صورت است که ابتدا سنگ بازالت در دمای 1500 درجه سانتی گراد ذوب می‌شود و به صورت سیلیکات مذاب در می‌آید.
سپس مذاب حاصل تحت روش‌های خاصی به الیافی به قطر حدود 6 میکرون تبدیل می‌شود. مجموعه این الیاف پشم سنگ را تشکیل می‌دهند. همچنین این عایق، به دلیل عدم انتشار صدا به میان اجزای متشکله و نیز جذب صدا، عایق صوتی بسیار مطلوبی است. از همین رو در فرودگاه‌ها، استودیو‌های صدابرداری، زیر ریل‌ها و در ایستگاهای متروی داخل شهری نصب می‌شوند. افزایش ضخامت و ایجاد فاصله هوایی مناسب در پشت عایق، مقدار تضعیف انرژی صوتی را افزایش می‌دهد.
